44. Ostrowska Drużyna Harcerska przyjęła imię Rodziny Niesobskich. Dziś dzień Myśli Braterskiej świętowano również w Ostrowie Wielkopolskim

Przez 100 lat w Polsce harcerze zapisali się na kartach historii. W okresie międzywojennym harcerstwo było najpopularniejszym ruchem młodzieżowym. W czasie II wojny światowej harcerze służyli m.in. w walce bieżącej, ratownictwie i łączności. Wśród nich byli także synowie państwa Niesobskich z Ostrowa Wielkopolskiego. Mimo, że po wojnie harcerstwo przechodziło różne etapy, stale było popularne wśród młodzieży. W 1980 roku ZHP zrzeszał ponad 3 mln członków!

Najważniejszym świętem harcerzy jest Dzień Myśli Braterskiej obchodzony 22 lutego. To święto harcerzy i skautów na całym świecie. Świętowali je dziś także harcerze z Ostrowa Wielkopolskiego. Była to wyjątkowa uroczystość na którą przybyli również przedstawiciele rodziny Niesobskich, w tym Krystyna Niesobska, która podzieliła się z zebranymi wspomnieniami z czasów II wojny światowej. Był to wielki zaszczyt, zwłaszcza dla 44. Ostrowskiej Drużyny Harcerskiej, która przyjęła dziś imię Rodziny Niesobskich. W prezencie od pani Krystyny i jej bliskich harcerze otrzymali album oraz życiorysy jej najbliższych. Rodzina Niesobskich otrzymała również chustę 44. Ostrowskiej Drużyny. Pani Krystyna przyznała, że choć rodzina Niesobskich rozsiana jest w całej Polsce, jednak każdy z nich bardzo dobrze zna rodzinną historię, tak bardzo związaną z Ostrowem Wielkopolskim. Dziękowała również, za nadanie imienia jej rodziny drużynie harcerskiej. - To będzie pamiątka nie tylko dla nas, wnuków i prawnuków, ale na wieki. Dzięki temu będą pamiętać, gdzie to wszystko się działo i jak skończyło - mówiła. Pani Krystyna przypomniała, że gdy rozpoczęła się wojna miała 5,5 roku, ale do dziś dokładnie pamięta każdy dzień, sprawę i gości ojca. "W tym domu działy się różne rzeczy, będą przychodzili różni ludzie i będziecie słyszeli to, czego nidgy pod żadnym pozorem nie będzie wolno Wam powtórzyć" - usłyszała od swojego ojca. Mimo młodego wieku, całe rodzeństwo traktowało słowa ojca bardzo poważnie. - Ogromnie się cieszę, że po tylu latach jest odzew i pozostanie pamiątka po mojej rodzinie, ich oddanie, życie i śmierć Edka, Bogdana i mojego ojca - dodała pani Krystyna.

Podczas uroczystości wręczono również listy gratulacyjne Naczelnika ZHP. Otrzymali je: pwd. Julia Langner, pwd. Oliwia Maik, pwd. Damian Tomczyk. Przyznano również Odznaki Honorowe "Harcerska Służba Wielkopolsce". Trafiły one do: phm. Michała Wieczorkiewicza, pwd. Damiana Tomczyka, pwd. Karoliny Krawczyk. Natomiast stopień harmistrza otrzymał Paweł Staszak.

Historię rodziny Niesobskich przedstawiła pwd. Karolina Krawczyk.
Anna i Kazimierz Niesobscy mieli 5 dzieci: synów Edwarda, Henryka, Bogdana oraz córki Janinę i Krystynę. W sierpniu 1939 roku na kilka dni przed wybuchem II wojny światowej, mieszkańcy Ostrowa Wielkopolskiego zostali powiadomieni o możliwym niebezpieczeństwie. Kazano, by zwłaszcza rodziny z dziećmi opuściły miasto. Pan Kazimierz wraz, z wówczas 16-letnim, Edwardem musieli zostać w mieście w razie konieczności obrony Ostrowa. Reszta rodzeństwa wraz z panią Anną wyjechała w kierunku Łodzi. Później dołączył do nich ojciec wraz z synem i już całą rodziną próbowali dostać się do Warszawy. Podróż ta nie powiodła się, dlatego cała rodzina wróciła do Ostrowa. Po powrocie, ich życie kręciło się wokół szkoły, nauki oraz... konspiracji. Edward angażował się w życie swojego zastępu z 5. drużyny harcerskiej. Niedługo później został jej drużynowym. Trzymał drużynę w ryzach organizujac dla nich zbiórki w tak trudnym czasie. Podczas, gdy rozwijał swoich harcerskich przyjaciół, sam również uczył się i pisał pamiętniki. Wraz z ojcem podsłuchiwał także zachodnie radio. Tak zdobyte wiadomości streszczali i przekazywali wtajemniczonym. Pan Kazimierz był człowiekiem bardzo zaangażowanym w konspirację. W 1919 roku włączył się do walk w Powstaniu Wielkopolskim. Rok później brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, podczas której został ranny. W czasie II wojny światowej pracował na kolei, gdzie podejmował czynne działania konspiracyjne Armii Krajowej. Przez 2 lata był szefem łączności zewnętrznej, kierował pracą kurierów. Uruchomił także łączność radiową z Londynem. W 1943 roku pan Kazimierz został aresztowany przez gestapo i osadzony w Poznaniu. Kilka miesięcy później aresztowano również Edwarda, chłopaka przewieziono do Żabikowa. Młodsi synowie Niesobskich także angażowali się w życie harcerskie" 14-letni Henryk w 14. drużynie harcerskiej, za to 12-letni Bogdan w 7. drużynie harcerskiej. Organizowali oni wykradanie kronik i sztandarów harcerskich z miejsc zajętych przez gestapo. Umieszczali je później w innych skrytkach. Pomagali również starszemu bratu i ojcu w roznoszenia ogłoszeń radiowych. Gdy Bogdań skończył 14 lat został wysłany na przymusowe roboty do Niemiec. Jednak po 6 miesiącach uciekł i wrócił pieszo do Ostrowa Wielkopolskiego. Od tamtej pory był poszukiwany, dlatego ukrywał się. Aresztowany został po 3 lat, wraz ze swoją ciotką. Henryk po aresztowaniach zabezpieczył wszystkie materiały konspiracyjne. Podczas ich przenoszenia został zatrzymany i przesłuchany. Do końca wojny wspierał działania konspiracyjne, uczestniczył również w walkach o wyzwolenie Ostrowa. Po wojnie zmuszony był jednak uciec do Bydgoszczy.
Po aresztowaniu i zesłaniu do Żabikowa, Kazimierz Niesobski został zastrzelony 7 maja 1944 roku, a Edward 2 miesiące później 17 lipca 1944 roku. Bogdan został aresztowany w 1944 roku i od tej pory nikt nie wie, co się z nim stało. Henryk, który ocalał, osiadł w Bydgoszczy dokąd uciekł. Zmarł w sędziwym wieku. Anna Niesobska, która także współpracowała z AK, przeżyła wojnę i zmarła 22 lutego 1993 roku.