Rondo Kaponiera w Poznaniu. Długo je budowano, jeszcze dłużej remontowano. Tak przebiegała "niekończąca się historia"

W 2011 roku rozpoczęły się pierwsze prace remontowe na rondzie Kaponiera w Poznaniu. Według początkowych założeń wszystkie roboty miały mieć swój finał jeszcze przed Euro 2012 roku. Do tego jednak nie doszło. Ostatecznie skończyły się one dopiero w 2016 roku. Trwały więc dobre kilka lat z przerwą na same mistrzostwa sportowe. Jednocześnie cały czas rósł też koszt remontu, z początkowej kwoty 210 wyniósł ostatecznie aż 335 mln złotych.

Z powodu ciągłego przekładania terminu oddania ronda do użytku, mieszkańcy nie kryli swojego niezadowolenia. Dało się wówczas słyszeć liczne komentarze na temat tego, że szybciej udaje się zbudować stacje kosmiczne czy zakończyć niektóre wojny niż wyremontować rondo.

W lipcu 2012 roku sklepikarze musieli opuścić swoje lokale w przejściu podziemnym. Następnie przystąpiono do pierwszych robót.

Jak informował Zarząd Dróg Miejskich, zakres inwestycji między innymi obejmował:

• przebudowę przejść podziemnych w obrębie Ronda Kaponiera (poziom „-1”) oraz wyposażenie ich w udogodnienia dla osób niepełnosprawnych ruchowo (windy, schody ruchome),
• budowę parkingu na poziomie „-1” i„-2”,
• dostosowanie przystanków tramwajowych znajdujących się na poziomie „0” do potrzeb osób niepełnosprawnych,
• wdrożenie elementów monitoringu wizyjnego poprawiającego bezpieczeństwo pasażerów,
• budowę wspólnych przystanków tramwajowo-autobusowych,
• przebudowę konstrukcji wsporczej ul. Roosevelta,
• rozbiórkę i budowę konstrukcji Mostu Uniwersyteckiego w ciągu ul. Św. Marcina w Poznaniu,
• budowę obiektu kubaturowego PST (budowę stacji/przystanku Poznańskiego Szybkiego Tramwaju,
• budowę przestrzeni komercyjnej na poziomie -2 zlokalizowanej obok peronu PST,
• budowę kładki komunikującej perony PST oraz budowę 2 pionów komunikacyjnych umożliwiających zejście od strony Mostu Uniwersyteckiego z poziomu 0 na poziom kładki (-1) i dalej na poziom peronów PST (-2),
• budowę ciągów komunikacyjnych (schody ruchome, windy, klatki schodowe).

Obecny prezydent Poznania Jacek Jaśkowiak podczas swojej ówczesnej kampanii wyborczej zarzucał poprzednikowi Ryszardowi Grobelnemu, że dopuścił do opóźnień i przepłacania inwestycji w Poznaniu. Główny zarzut dotyczył właśnie tego węzła.

- Remont Kaponiery trwa już tyle, ile trwała II wojna światowa - grzmiał przed wyborami Jaśkowiak.

Realizację projektu podzielono na dwa etapy czasowe. Umowny podział związany był z koniecznością przerwania prac i uruchomienia części inwestycji na czas trwania turnieju EURO 2012.

Etap I, czyli odcinek od Mostu Dworcowego do ul. Bukowskiej, został rozpoczęty w sierpniu 2011 r. i zakończony w maju 2012 r., przed turniejem UEFA EURO 2012. Etap II, czyli odcinek od ul. Bukowskiej do Mostu Teatralnego, został rozpoczęty we wrześniu 2012 r. Zakończony w 2016 roku.

W latach 70. XIX wieku w związku z modernizacją sieci kolejowej Twierdzy Poznań przeniesiono dworzec kolejowy w Poznaniu z Jeżyc w obecne miejsce. Zbudowano wówczas wiadukt nad torami, rampę w kierunku południowym do nowego dworca, w zachodnim przyczółku wiaduktu powstała zaś Kaponiera Kolejowa, oddana do użytku w 1872 roku, mająca bronić torów. Dała ona wówczas nazwę całemu wiaduktowi.

Taka pierwsza duża przebudowa miała miejsce w latach 1968-1973. W miejscu Kaponiery Kolejowej zbudowano rondo z przejściem podziemnym, które otrzymało imię Mikołaja Kopernika w 500. rocznicę jego urodzin.

Współczesną nazwę rondo otrzymało w 1992 roku. Rada miasta zmieniła nazwę, ponieważ wzięto pod uwagę istnienie w Poznaniu ul. Kopernika oraz Osiedla Kopernika oraz fakt, że poznaniacy i tak używali starej nazwy „Kaponiera” na określenie tego miejsca.

Turystyczna Wielkopolska: Kalisz

Jesteś świadkiem ciekawego wydarzenia? Skontaktuj się z nami! Wyślij informację, zdjęcia lub film na adres: [email protected]

Obserwuj nas także na Google News